Powiat Włoszczowski - Historia

Powiat włoszczowski utworzony został w 1867 roku z zachodniej części guberni kieleckiej z czternastu gmin: Chrząstów, Irządze, Kluczewsko, Krasocin, Kurzelów, Lelów, Moskorzew, Oleszno, Radków, Rokitno, Secemin, Słupia, Szczekociny i Włoszczowa. Obszar ten wynosił około 1 400 km² i zamieszkiwało go 49 791 osób.
W okresie okupacji władze niemieckie połączyły powiat włoszczowskim z jędrzejowskim, ustalając siedzibę w Jędrzejowie.
Terytorium powiatu ulegało zmianom: w latach trzydziestych XX wieku przyłączono gminę Dobromierz, po II wojnie światowej odłączono gminę Słupia, w 1960 roku włączono miasto i gromadę Koniecpol (połączoną z Chrząstowem), w 1972 roku gminę Kurzelów włączono do gminy Włoszczowa, a Oleszno do gminy Krasocin.
Na skutek likwidacji powiatów w 1975 roku teren powiatu przypisano do trzech województw: kieleckiego, piotrkowskiego i częstochowskiego.

Po prawie ćwierćwieczu, w wyniku reformy administracji publicznej, od 1 stycznia 1999 roku ponownie utworzony został powiat włoszczowski. Powstał on z sześciu gmin: Kluczewska, Krasocina, Moskorzewa, Radkowa, Secemina i Włoszczowy. Na obszarze 908 km², w 125 sołectwach, obecnie zamieszkuje 46 963 osoby. Siedziba powiatu znajduje się przy ulicy Wiśniowej.